Błogosław duszo moja Panu swojemu

Psalm 103

Przekład Jana Kochanowskiego

Błogosław, duszo moja, Panu swojemu,

Błogosław imieniowi Jego świętemu!

Błogosław, duszo, Panu; Jego obfite

Dary niech zawżdy będą w sercu twym ryte!

Który odpuszcza wszytki twe nieprawości

I zabiega chorobom i twej krewkości,

Żywot śmierci łakomej twój odejmuje

A ciebie miłosierdziem swym koronuje,

Który cię wszelakich dóbr hojnie nabawia

I twoje młodość jako orlą odnawia,

Obrońca nieomylny źle obwinionych

I sędzia sprawiedliwy wszech ukrzywdzonych.

Ten opowiedział drogi swe Mojżeszowi

I wolą swą ukazał Izraelowi,

Pan wielce miłosierny, Pan dobrotliwy,

Na gniew nieprędki, barziej do łaski chciwy.

Nie umie, nie zwykł się On wiecznie frasować

Ani do końca swojej srogości chować;

Nie wedle spraw przeciwko nam postępuje

Ani się z nami wedle zasług rachuje.

Której nad ziemią niebo jest wysokości,

Takiej On ku sługom jest swoim litości;

Jako wschód od zachodu daleko pała,

Tak On od nas daleko grzech nasz oddala.

Jako łaskawy ojciec synów lituje,

Tak równie swoich wiernych sług Pan żałuje;

Czynu bowiem naszego samże świadomy

I pomni, żechmy ziemia i cień znikomy.

Trawie podobien człowiek, którą ostrymi

Leda w dzień kosa przytnie zębami swymi;

Podobien kwiatu, który gdy się rozwinął

Nalepiej, dusznym wiatrem zmorzony zginął.

Pańska łaska jest wieczna i nieprzebrana,

Wiernym, cnotliwym ludziom nagotowana;

Tej uczesniki będą i prawnukowie

Tych, którzy w Jego będą kochać się słowie.

Pan na ognistym niebie dwór swój wysoki

Zasadził, skąd panuje na świat szeroki.

Chwalcie, o aniołowie, mężni, chwalcie Go,

Którzy słowne nosicie poselstwa Jego.

Wszytki niebieskie wojska i sług zebranie,

U których Jego ważne jest rozkazanie,

Wszytko po wszytkich kąciech królestwa Jego

Stworzenie i ty, duszo, chwal Pana tego!