Brewiarz

czyli Życie w Rytmie Psalmów
W codzienej modlitwie Kościoła, zwanej Brewiarzem, kolejnym porom dnia jest przypisany odpowiedni zbiór psalmów i pieśni biblijnych. Dzień rozpoczyna Godzina czytań i Jutrznia, południe uświęca Modlitwa w ciągu dnia, wieczorem Nieszpory i na zakończenie dnia tzw. Kompleta. Modlitwa brewiarzowa kształtuje serce modlącego się tak, by zauważał on działanie Boże w historii swojego życia. Każdy nowy dzień bowiem  otwierany jest zapewnieniem, że "lituje się nad nami Pan, Bóg Wszechmogący, i dlatego wciąż przychodzi, jak wschodzące słońce" (Kantyk Zachariasza), podobnie każdy dzień zamyka pieśń uwielbienia: "wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmogący, święte jest imię Jego" (Magnificat). Odpowiednie teksty na Adwent, Post, Czas Bożego Narodzenia i Wielkanocy wpisują naszą codzienność w rytm Roku Liturgicznego, który odzwierciedla Historię Zbawienia.
Każda z "godzin" Brewiarza zawiera jeden, dwa lub trzy Psalmy. W Jutrzni, pomiędzy 1-szym i 3-cim Psalmem, odmawiamy Pieśń zaczerpniętą ze Starego Testamentu. W Nieszporach dwa Psalmy poprzedzają Pieśń zaczerpniętą z Nowego Testamentu.
Charakterystyczne dla tej modlitwy jest odmawianie jej na chóry - dwa wersety jeden chór, dwa wersety drugi. Uzasadnieniem takiego spoosbu odmawiania Psalmów jest ich budowa:

W Psałterzu zebrano teksty poetyckie. Znakiem poezji biblijnej jest paralelizm, rym zdaniowy. Dwa zestawione paralelnie zdania uzupełniają się, jako że drugie powtarza innymi słowami myśl pierwszego lub stanowi antytezę pierwszego. Ten środek poetycki jest formą wezwania do postrzegania Boga, człowieka i świata w ich bogactwie. Zarazem jest zachętą do medytacji. Same psalmy są takim wezwaniem do medytacji i recytacji. […] Fakt, że w Psałterzu poszczególne gatunki są wymieszane – ani hymny, ani lamentacje, ani psalmy ufności nie mają jakiegoś własnego, oddzielnego miejsca – sprawia, że staje się on obrazem życia ludzkiego z jego wszystkimi nieprzewidywalnymi kryzysami i przełomami. Niedola, zwątpienie, rozczarowanie Bogiem i ludźmi przerywają raz po raz uwielbienie i dziękczynienie. Dynamika Psałterza jako jednej jednostki literackiej ma na celu przebycie drogi od wielopostaciowości świata ludzkiego do tego, co niezbędne i konieczne, do uwielbienia pełnym głosem jedynego Boga. Psałterz zachęca do tego ruchu, prowadząc od samego początku – od psalmu do psalmu – do końca, a na końcu jakby odsyłając do początku. Powtarzanie jest metodą, jaką podsuwa czytelnikowi tej księgi sam Psałterz. Sprawia ono, że Psałterz staje się księgą życia. 

   Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego. Komentarz katolicki i ekumeniczny na XXI wiek

_______________
Papież Jan Paweł II poświęcił Psalmom Jutrzni i Nieszporów cykl katechez, który można znaleźć tutaj.