Nieście chwałę, mocarze, Panu mocniejszemu

Psalm 29

według Jana Kochanowskiego

Nieście chwałę, mocarze, Panu mocniejszemu,

Nieście chwałę, królowie, Królowi więtszemu;

Jego ze wszech naświętsze imię wyznawajcie,

Jemu w kościele świętym Jego się kłaniajcie!

     Głos Pański deszcze leje, głos Pański grom srogi

     I okrutne pobudza na powietrzu trwogi;

     Pan na morzu podnosi straszne nawałności,

     Głos Pański wielkiej władze i wielkiej możności.

Głos Pański cedry łamie i dęby przewraca

A wielkimi górami tak snadnie obraca,

Jako więc to tam, to sam jednorożcowymi

Wesoła młodość miece cielęty pustymi.

     Na głos Pański z obłoków ognie wyskakują,

     Pustynie drżą arabskie, łanie dzieci trują,

     Lasy padną; wielmożność Jego znaczna wszędzie

     I, dokąd świata, zawżdy wyznawana będzie.

Pan na swym tronie siedział, gdy potop świat psował,

Pan na swym tronie będzie na wieki królował.

Tenże serce i siłę ludu swemu daje

I ziemi błogosławi na jej urodzaje.