Psalm 97
Przekład Jana Kochanowskiego
Pan nasz, Bóg nasz panuje! + Niech się ziemia raduje
I wyspy niezliczone, + Z wód morskich wynurzone!
Chmury około Niego + I ćmy srogie, a Jego
Majestat wielmozności + Jest na sprawiedliwości
I sądzie założony; + Ogień nieugaszony
Przed Nim, który nie żywi, + Kto się kolwiek przeciwi.
Jasne niebieskie domy + Rozświeciły się gromy
Ognistymi; ujźrzala + Ziemia i strachy drżała.
Od oblicza Pańskiego, + Sprawce kręgu ziemskiego.
Nieba pięknego siły + Jego świętą sławiły
Sprawiedliwość, a ziemi + Był znaczny cudy swemi.
Niech się wszyscy sromają, + Co cześć bałwanom dają,
A chlubią się szaleni + Bogi swymi z kamieni.
Wszyscy, jako was zowie + Ten głupi świat, bogowie,
Wszyscy pozdrówcie Pana + Upadwszy na kolana.
Słysząc Syjon, że wszędy + Prawdzie dają plac błędy,
Wesołych niewątpliwie + Z tej wieści dni zażywie.
Miast żydowskich osady + Będą serdecznie rady
Patrząc na niepojęte + Postępki Twoje święte.
Boś Ty Pan niezmierzony, + Nad wszytko wyniesiony;
Na ziemi i na niebie + Nie masz Boga prócz Ciebie.
My tedy, co pragniemy + Łaski Pańskiej a chcemy
Upodobać się Jemu, + Przeciwiajmy się złemu.
Pan strzeże sprawiedliwych + I broni od złośliwych;
A kto żył w pobożności, + Pewien trwałej radości.
Radujcie się, cnotliwi! + A dokąd nas Pan żywi,
Znać wesołymi rymy + Jego łaskę pomnimy.
No comments:
Post a Comment