W troskach głębokich ponurzony, do Ciebie, Boże niezmierzony

Psalm 130

W troskach głębokich ponurzony,+ Do Ciebie, Boże niezmierzony,

Wołam, racz smutne prośby moje + Przyjąć w łaskawe uszy swoje!

Jeśli tej z nami surowości + Będziesz chciał użyć, jako złości

Nasze są godne: kto praw, Panie, + Przed srogim sądem Twym zostanie?

Aleś Ty Pan jest dobrotliwy, + Pan z przyrodzenia lutościwy,

Co przeciw Tobie u wszech ludzi + Uczciwość wielką w sercu budzi.

Cieszy mię, Panie, dobroć Twoja, + Cieszą mię słowa; dusza moja

Upatrzą Twego smiłowania + Barziej niż nocna straż świtania.

Barziej niż nocna straż świtania + Pragnie duch Twego smiłowania.

O Izraelu, niech się dzieje + Co chce, ty w Panu kładź nadzieje

U Tego litość nieprzebrana, + U Tego pomoc nieczekana,

Ten miłosierdziu swemu g'woli + Ze wszech cię grzechów twych wyzwoli.

Jan Kochanowski, "Psałterz Dawidów"