Prawy zamieszka w domu Twoim, Panie

Ps 15 - XXII N.Zw. B, XVI N.Zw. C
Kto zamieszka na Twej górze świętej? 

- Ten, kto postępuje nienagannie, 
- kto działa sprawiedliwie 
- kto mówi prawdę w swym sercu,

- kto swym językiem oszczerstw nie głosi.

- Kto nie czyni bliźniemu nic złego, 
- kto nie ubliża swoim sąsiadom,

- kto za godnego wzgardy uważa złoczyńcę, ale szanuje tego, kto się boi Pana.

- Kto dotrzyma przysięgi dla siebie niekorzystnej, 
- kto nie daje swych pieniędzy na lichwę

- i nie da się przekupić przeciw niewinnemu. 

Psalm 15, którym modlimy sie podczas liturgii XXII Niedzieli Zwykłej, wymienia 10 warunków, które trzeba spełnić, by zamieszkać na "górze Pana"; 10 dróg, które na tę górę prowadzą.

W kontekście czytań XXII niedzieli, ukazujących napięcie między literą a duchem przepisów religijnych, przychodzi refleksja, że "na szczęście" nie uczyniliśmy z nich kolejnego "katalogu", który trzeba znać na pamięć. Zatytułowany "10 dróg prowadzących na górę Pana" zostałby dodany do obowiązkowych zaliczeń przed Komnunią lub Bierzmowaniem, a po "zdaniu" włożony na półkę, na którą już więcej nie zajrzymy... 

Nie o to jednak chodzi w prawdziwej religijności!!!

Wyobraźmy sobie życie w świecie, gdzie każdy z powyższych punktów jest wielkodusznie i powszechnie zachowywany: każdy postępuje nienagannie, jest szczery i uczciwy, prawdomówny i dyskretny, uprzejmy i życzliwy, zwyczajnie: dobry, nieprzekupny i dotrzymujący słowa nawet, jeśli to coś kosztuje... Czy nie chcielibyśmy żyć w takim świecie?

***

Pewien kapłan, po odczytaniu tego Psalmu, z wysokości ambony rozejrzał się po kościele wypełnionym wiernymi parafianami. Poczyniwszy refleksję, poczciwy sługa Boży westchnął: "Moi drodzy, jak tak myślę, to na tej "górze Pana" tłoku nie będzie..."