O jakże piękna, jako rzecz przyjemna! Patrząc, gdzie miłość panuje wzajemna

Ps 133, przekład Franciszka Karpińskiego
(w tym przekładzie Psalm jest pod numerem CXXXII)  

Ten Psalm ma bydź Dawida, jako i tytuł w Hebrayskim świadczy, kiedy po domowey ośmioletniey woynie, wszystkie pokolenia przyszły, i królem go uznały. Może bydź przytoczony tenże Psalm do ludu i Lewitów powróconych z Babilonii, zgodnych jednostaynie na obrządek czci Boga.

O jakże piękna, jako rzecz przyjemna! + Patrząc, gdzie miłość panuje wzajemna;
A bracia sworni w wdzięczney uprzeymości + Strzegą jedności.
Nie tak jest wdzięczny ojey balsamowy + Swieżo rozlany na włos Aronowy:
Zkąd wonny płynie aż na kray bogaty + Kapłańskiey szaty.
Nie tak z użytkiem krople są Hermonu, + Które spływają na wzgórki Syonu
Pod miły ranek, gdy wstanie z zamorza + Nadobna zorza.
Bo gdzie trwa zgoda między bracią miła, + Tam Pan niebieski swoje łaski zsyła;
Tam w szczęśliwości potomek daleki + Żyje na wieki.

No comments:

Post a Comment