Pomnij, o Panie, na Dawida cnego, który był mężem podług serca Twego

Psalm 132
Tekst według Śpiewnika Liturgicznego Ks. Głodkiewicza
Pomnij, o Panie, na Dawida cnego, + Który był mężem podług serca Twego;
I jak Ci poprzysiągł, tak dochował ślubów; + Boże Abramów, Izaków, Jakubów.
"Dotąd nie wnijdę, rzekł, w dom mój, o Boże, + Dotąd nie złożę mych kości na łoże;
Dotąd snu nie dam oczom moim użyć, + Ani powiekom w drzemaniu się zmrużyć;
Dotąd spoczynku nie dam mojej skroni, + Dotąd na mojej nie złożę ją dłoni;
Pokąd nie znajdę tuż miejsca świętego, + Dla Arki Pańskiej, Przybytku Pańskiego.
Byśmy ją więcej ani po Efracie, + Ani szukali gdzieś po leśnej chacie.
Ale w Przybytku, godnym Pańskiej chwały, + Pokłon mu dawał i cześć naród cały.
Niechaj, o Panie, Twój majestat dzierży + Ten pałac święty, i Arka przymierzy.
Niech się tam cieszą Święci i kapłani + Służbę Ci czynią w pobożność odziani."
Więc przez zasługi Dawida wiernego, + Błogosław, Panie, pomazańca Twego.
Tyś Dawidowi przysiągł to statecznie: + "Krew twą posadzę na stolicy wiecznie.
Jeśli zakonu, świętej mej nauki, + Świadkami będą twe syny i wnuki;
Nigdy ich z mojej nie spuszczę opieki, + Twoją stolicę zasiędą na wieki."
Albowiem Syon sam obrałeś, Panie, + Na tron Twej chwały, na swoje mieszkanie.
"Syon mi miły, w nim sobie lubuję, + I w nim na wieki, rzekłeś, zamieszkuję.
Tu będzie moja nad wdową opieka, + Chlebem nakarmię ubogiego człeka.
Tu Świętych moich wypełnię nadzieję, + Kapłanów moich zbawieniem odzieję.
Tu Dawidowy róg rozkwitnie w wieniec, + Tu mój z pochodnią stanie Namaszczeniec.
Na nim zakwitnie korona zbawienia, + A wrogi jego odrę z szat i mienia."

No comments:

Post a Comment