Psalm Dawidow 2, Psałterz Krakowski
Czemu gniewało sie pogaństwo i ludzie myślili prozności?
Stali krolowie ziemie i książęta zeszli sie pospołu naprzeciwko Panu i naprzeciwko pomazańcu jego.
Rozłommy przekowy ich i zdrzućmy od nas jarzmo ich.
Ten przebywa w niebiesiech, naśmiewać sie będzie z [s]nich, i Pan naśmiewać będzie je.
Ale ja ustanowionym krolem od niego na Syjon, gorze świętej jego, przepowiadając przykazanie jego.
Pan rzekł do mnie: Syn moj jesteś ty, ja dzisia porodziłem ciebie.
Pan rzekł do mnie: Syn moj jesteś ty, ja dzisia porodziłem ciebie.
Pożądaj ode mnie, i dam tobie pogany w dziedzictwo twoje i w dzierżenie twoje granice ziemie.
Rządzić będziesz je w mietle żelaznej i jako sąd zdunowy złamiesz je.
A ninie, krolowie, rozumiejcie, nauczcie sie, ktorzy sądzicie ziemię.
Służcie Panu w bojaźni i wśpiewajcie jemu ze drżenim.
Przymicie karanie, aby niegdy nie rozgniewał sie Pan, i zaginęlibyście z drogi sprawiedliwej.
Gdyby sie rozpalił w krocce gniew jego, bogosławieni wszytcy, ktorzy wierzą weń.
Chwała Ojcu i Synu, i Duchu Świętemu, jako była na początku etc.
No comments:
Post a Comment