Gospodzin mie oprawia a nic mnie ubędzie

Psalm 23
(Psałterz Puławski 22)

Ten psalm powiada, iże Krystus zborowi swemu pastwę gotuje wiekują i zaszczyca swoje miłośniki od śmierci wieczne.

Gospodzin mie oprawia a nic mnie ubędzie, na miece pastwy tamo mie postawił.

Na wodzie pozdrowieństwa wschował <mie>, duszę moję obrocił.

Dowiodł mie na chodniki sprawiedlności prze imię swoje.

Bo aczbych chodził śrzod cienia śmierci, nie bać sie będę złego, bo ty se mną jeś.

Pręt twoj i laska twoja, ta jesta mie ucieszyła.

Nagotowałeś przede mną stoł przeciwo tym, co mie męcą.

Utuczyłeś w oleju głowę moję; a czasza moja upawająca kako przeczysta jest!

A miłosierdzie twoje za mną pojdzie proknich dni żywota mego,

a i bych przebywał w domu bożem na długie dni.

source