Gospodzin oprawia mie a nics mi niedostanie, na mieście pastwy tamo mie postawił

Psalm 23 
(XXII w Psałterzu Floriańskim)

Gospodzin oprawia mie a nics mi niedostanie, na mieście pastwy tamo mie postawił.

Na wodzie postrobieństwa wsch<o>wał mie, duszę moję obrocił.

Odwiodł mie po stdzach sprawiedlności prze imię swoje.

Bo aczbych chodził pośrzod cienia śmierci, nie będę sie bać zła, bo ty se mną jeś.

Pręt twoj i dębiec twoj, ta jesta mie ucieszyła.

Ugotował jeś w obeźrzeniu mojem stoł przeciwo tym, jiż mącą <mie>.

Utuczył jeś w oleju głowę moję; a kielich moj upawający kako światły jest!

A miłosierdzie twe będzie naśladować mie wszelikich dniow żywota mego,

a bych przebywał w domu Bożem na długie dni.

Source