Rozproszyłeś nas, Boże, Boże niezmierzony

Psalm 60
Przekład Jana Kochanowskiego
Rozproszyłeś nas, Boże, Boże niezmierzony,
Skaziłeś nas, naszymi grzechy obrażony;
Smiłuj się kiedy, a gniew porzuciwszy
Nawróć się do nas teskliwych życzliwszy!
Ruszyłeś z gruntu ziemie, podać się musiała,
Łaski Twojej potrzeba, jeśli ma być cała;
Okazałeś gniew jawny swój nad nami,
Dałeś nam trunek na poły ze łzami.
Dawałeś Ty niedawno chorągiew swym wiernym
Iszcząc się w słowie swoim; i dziś miłosiernym
Okiem na swój lud wejźrzy u trapiony
A przyjmi znowu nas do swej obrony!
Mówił Pan w przybytku swym, a mnie uweselił:
"Sznurem zmierzę Sichimę, Sukot będę dzielił,
Mój jest Galaad, mnie Manasses służy,
Moc mojej głowy jest Efraim duży.
W mym posłuszeństwie Judas, prawodawca chwalny,
Hardy Moabczyk - to mój szaflik umywalny.
Półka trzewików moich Idumea
I ty mnie czołem uderz, Filistea!"
Kto mi do ręku poda miasto niedobyte?
Kto mię zawiedzie w pola idumskie obfite?
Nikt oprócz Ciebie, którego dziś znamy
Gniew na się ani wodzem swych wojsk mamy.
Dopomóż nam w trudnościach naszych, wieczny Boże;
Nikt bezpieczen w nadzieję ludzką być nie może;
Za Twym powodem serce się nam wróci,

A nieprzyjaciel prędko tył obróci.

No comments:

Post a Comment