Gdy z okrutnej Babilony Pański lud był wyzwolony

Psalm 126
"Psałterz Dawidów", przekład Jana Kochanowskiego

Gdy z okrutnej Babilony + Pański lud był wyzwolony,
Człowiekowi tak się zdało, + Jakoby mu śnić się miało.
Tam dopiero narzekanie, + Tam płacz usiał i wzdychanie,
A radości nastąpiły + Na to miejsce i śmiech miły.
Tam poganin zazdrościwy + "Znak - powiada - niewątpliwy
Okazał Bóg światu wszemu, + Że jest łaskaw ludu temu."
Łaskaw jest Pan ludu swemu, + Okazał to światu wszemu,
Z oków ciężkich nas wybawił + I na swobodzie postawił.
I ci, Panie, co zostali, + Daj, aby tam nie mieszkali,
Ale szli tak spiesznym biegiem, + Jako strumień pełnym brzegiem.
Kto siał w płaczu, żnie w radości; + Nasza siew' była w gorzkości;
Oto zdarzył Pan, że i my + Z weselem snopy nosimy.

No comments:

Post a Comment