Jesli domu sam Pan nie zbuduje, próżno człowiek o nim się frasuje

Psalm 127

Przekład: Jan Kochanowski 

Jesli domu sam Pan nie zbuduje,

Próżno człowiek o nim się frasuje;

Jeśli miasta sam Pan strzec nie będzie,

Próżno czuje straż po blankach wszędzie.

          Próżno z domu przede dniem wychodzisz,

          Próżno mrokiem ostatnim przychodzisz.

          Nie zarobisz ani pożywienia,

          Nie będzie li z nieba wspomożenia.

Ale komu Pan jest miłościwy,

Daje mu sen oczom pożądliwy,

Daje dziatek wdzięczne w domu roje -

Toć jest, Panie, pożegnanie Twoje.

          Nie tak groźne, nie tak są straszliwe

          W ręku męskich strzały popędliwe,

          Jako kiedy przy ojcowskiej głowie

          Zastawią się cnotliwi synowie.

Szczęśliwy to między szczęśliwymi,

Kto swój sajdak strzałami takimi

Obwarował; gdy przed sądem stanie,

I prawa mu, i serca dostanie.