Psalm 128
przeklad Jana Kochanowskiego
Szczęśliwy
człowiek prawdziwie, + Kto w bojaźni Pańskiej żywie:
Gotów pełnić,
co On swymi + Wyrzekł usty naświętszymi.
Temu jego wierna
praca + Nigdy się w żal nie obraca,
Ale czego
ziemi zwierzy, + Wszytko mu z lichwą odmierzy.
Obfituje w
słodkie grona, + Tak bogobojnego żona.
Ociec siędzie
za swym stołem, + dziateczki stoją kołem
By w bujnym
sadzie zielone + Oliwki nowo sadzone.
To ma odnieść
niewątpliwie, + tokolwiek pobożnie żywię;
Tego, siedząc
na Syjonie, + Będzie miał Pan w swej obronie.
W
rzeczypospolitej zgodę + I całą ujźrzy swobodę,
Ujźrzy synów
swoich plemię + I spokojną zewsząd ziemię.
"Psałterz Dawidów"
No comments:
Post a Comment