Czemu burzą się ludy a narody knują zamysły daremne?

Psalm 2
Przekład Czesława Miłosza
Czemu burzą się ludy + a narody knują zamysły daremne?
Powstają królowie ziemscy + i książęta radzą społem + przeciw Panu i Pomazańcowi Jego.
"Potargajmy ich więzy, + zrzućmy z siebie ich pęta".
Drwi z nich ten, który mieszka w niebie, + Pan im urąga.
Aż przemnówi do nich w swoim gniewie + i w zapalczywości swojej ich zatrwoży:
"Ja ustanowiłem króla mego na Syjonie, + mojej świętej górze".
Wyrok Pański ogłaszam. + Pan rzekł do mnie: + "Moim synem jesteś, + dzisiaj zrodziłem Ciebie.
Zażądaj ode mnie, a dam Ludy w dziedzictwo Twoje + i krańce ziemi na Twoją własność.
Rządy nad nimi sprawować będziesz rózgą żelazną, + jak naczynia garncarskie pokruszysz je".
Teraz, królowie, zrozumiejcie, + ukorzcie się, sędziowie ziemi.
Służcie Panu w bojaźni + i drżąc radujcie się Nim.
Hołd składajcie Synowi, + aby nie rozgniewał się + i byście nie zgubili drogi. + Bo łatwo zapali się Jego gniew.
Szczęśliwi są, którzy uciekają się do Niego.

No comments:

Post a Comment