Alleluja. Chwalcie Pana; bo dobry jest

Psalm CXLVI. U Żydów 147.

Przekład Ks. Jakóba Wujka

Długiemi słowy przypomina dobrodziejstwa Boże, tak duchowne, jako cielesne, za które chce, abyśmy Pana Boga chwaląc, dziękowali mu.

Alleluja. Chwalcie Pana; bo dobry jest: Bogu naszemu niech będzie wdzięczna i ozdobna chwała.

Pan budujący Jeruzalem, rozproszenia Izraela zgromadzi.

Który uzdrawia skruszone na sercu, i zawięzuje ich rany.

Który liczy mnóstwo gwiazd, i im wszystkim imiona daje.

Wielki Pan nasz, i wielka moc jego: a mądrości jego niemasz liczby.

Podnosi Pan ciche: a grzeszniki poniża aż na ziemię.

Zaczynajcież Panu z wyznawaniem: grajcie Bogu naszemu na cytrze.

Który okrywa niebo obłokami, i ziemi deszcz gotuje: który czyni, że rośnie trawa po górach, i zioła dla posługi ludzkiéj.

Który daje bydłu żywność jego, i kruczętom wzywającym go.

Nie kocha się w sile końskiéj: ani w goleniach męskich ma upodobanie.

Kocha się Pan w tych, którzy się go boją: i w tych, którzy nadzieję mają w miłosierdziu jego.

Psalm CXLVII.

Przekład Ks. Jakóba Wujka 

Jednego argumentu, albo o temże ten Psalm, o czem przeszły.

Alleluja. Chwal, Jeruzalem, Pana: chwal, Syonie, Boga twego.

Albowiem umocnił zawory bram twoich: błogosławił synom twym w tobie.

Który uczynił granice twoje pokój: i nasyca cię najwyborniejszem zbożem.

Który puszcza słowo swe na ziemię: bardzo prędko bieży mowa jego.

Który dawa śnieg jako wełnę: a mgłę rozsypuje jako popiół.

Spuszcza lód swój jako bryły: kto się ostoi przed zimnem jego?

Pośle słowo swoje a roztopi je: wionie wiatr jego, a pocieką wody.

Który oznajmuje słowo swe Jakóbowi: sprawiedliwości i sądy swoje Izraelowi.

Nie uczynił tak żadnemu narodowi: i nie objawił im sądów swoich. Alleluja.