Będęć, Panie, wyznawał ze wszystkiego serca mego

Psalm CXXXVII. U Żydów 138. 

Przekład Ks. Jakóba Wujka

Za to wyswobodzenie, które nam Pan, Bóg Ojciec, przez Chrysta raczył uczynić. Prorok przywodzi nas, byśmy Panu chwałę dawali.

Będęć, Panie, wyznawał ze wszystkiego serca mego, żeś wysłuchał słów ust moich: przed oblicznością Aniołów będęć śpiewał.

Będę się kłaniał ku kościołowi twemu świętemu, i będę wyznawał imieniowi twojemu, dla miłosierdzia twego i dla prawdy twojéj; boś uwielbił nade wszystko święte imię twoje.

W którykolwiek dzień wzywać cię będę, wysłuchaj mię: rozmnożysz moc w duszy mojéj.

Niech ci wyznawają, Panie, wszyscy królowie ziemscy; bo słyszeli wszystkie słowa ust twoich.

I niech śpiewają na drogach Pańskich, iż wielka jest chwała Pańska.

Albowiem wysoki Pan, a na niskie patrzy: a wysokie zdaleka poznawa.

Jeźlibym chodził w pośrodku utrapienia, ożywisz mię: a na gniew nieprzyjaciół moich wyciągnąłeś rękę twoję: i zbawiła mię prawica twoja.

Pan odda za mię: Panie, miłosierdzie twoje na wieki: dzieła rąk twoich nie wzgardzaj.