Głosem moim wołałem do Pana: głosem moim modliłem się Panu

Psalm CXLI. U Żydów 142.

Przekład Ks. Jakóba Wujka

Upomina, abyśmy się w utrapieniu i w uściskach naszych ku panu uciekali; bo on nas gotów wyswobodzić.

Głosem moim wołałem do Pana: głosem moim modliłem się Panu.

Wylewam przed oblicznością jego prośbę moję: a utrapienie moje przed nim opowiadam.

Gdy we mnie duch mój ustawał, a tyś znał ścieżki moje: na téj drodze, którąm chodził, zakryli sidło na mię.

Oglądałem się na prawą stronę: a baczyłem, i nie był, ktoby mię poznał: zginęła mi ucieczka: a nie jest, ktoby się pytał o duszy mojéj.

Wołałem k tobie, Panie, rzekłem: Tyś jest nadzieja moja, cząstka moja w ziemi żywiących.

Wysłuchaj prośbę moję; bomci uniżony bardzo, wybaw mię od prześladowców moich; boć się zmocnili nademną.

Wywiedź z ciemnice duszę moję, ku wyznawaniu imieniowi twemu: na mnie czekają sprawiedliwi, aż mi nagrodzisz.