Kiedym w ucisku zawołał do Pana, wnet prośba moja była wysłuchana

Psalm 120

za: Śpiewnik Liturgiczny Ks. Głodkiewicza (Psalm 119)

Kiedym w ucisku zawołał do Pana, + Wnet prośba moja była wysłuchana.

Racz mnie i teraz zachować od zdrady, +  Złego języka i fałszywej rady.

Cóż ci ztąd przyjdzie, języku fałszywy, + Jakiż to owoc zbierasz niegodziwy?

Podobnyś strzale, co w plecy uderzy, +  Węglom żarzącym, zkąd pożar się szerzy.

Pókiż niestety w tej smutnej podróży, + Wędrówka moja jeszcze się przedłuży?

Zbyt długo mieszkam z mieszkańcy Cedaru, +  Tęskni ma dusza z pod tego ciężaru.

Miła mi zgoda, chciałem żyć spokojnie, + I z tymi nawet, co myślą o wojnie.

Lecz kiedym z nimi rozmawiał łagodnie, +  Oni podemną knowali swe zbrodnie.