Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył

Ps 78 - XVIII Niedziela Zwykła B

Pan Bóg z góry wydał rozkaz chmurom i bramy nieba otworzył.

Jak deszcz spuścił mannę do jedzenia, podarował im chleb niebieski.

Spożywał człowiek chleb aniołów, zesłał im jadła do syta.

Manna, którą wspomina Autor Psalmu 78, była dana Ludowi Wybranemu w czasie jego wędrówki przez pustynię.

Lud swój żywiłeś pokarmem anielskim i dałeś im bez ich wysiłków gotowy chleb z nieba, zdolny dać wszelką rozkosz i wszelki smak zaspokoić. Twój dar dawał poznać Twą dobroć dla dzieci, a powolny pragnieniom jedzącego, zamieniał się w to, czego kto zapragnął. (Mdr 16,20-21)

Chociaż istnieją naturalne wyjaśnienia zjawiska występowania manny, związane z pewnymi gatunkami roślin pustynnych, to możemy łatwo znaleźć argumenty za nadprzyrodzonością tego zjawiska: np. to, że manna pokryła obóz w podpowiedzi na modlitwę Mojżesza, lub to, że starczało jej dla każdego, oraz to, że nie pozostawało więcej na dzień następny – codziennie, z wyjątkiem dnia poprzedzającego Szabat. ... Czy jest to temat do dyskusji? Niekoniecznie, jeśli pamiętamy, że cały świat został prze Boga stworzony i każde istnienie jest cudem Jego miłości... Pozostawiając wobec tego rozważania o samym zjawisku manny, zobaczmy to, co ona zapowiada:

Rzekł do nich Jezus: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale dopiero Ojciec mój da wam prawdziwy chleb z nieba. Albowiem chlebem Bożym jest Ten, który z nieba zstępuje i życie daje światu». (J 6, 32-33)

Prawdziwym Chlebem z Nieba jest Eucharystia. Tu nowego znaczenia nabierają słowa dzisiejszego Psalmu: Pan Bóg bramy nieba otworzył ... podarował im chleb niebieski.  Spożywał człowiek chleb aniołów.

Posłuchaj:

Rozważ: 

W Eucharystii wierni karmią się Ciałem Chrystusa zmartwychwstałego. Zmartwychwstały Pan, który pokonał grzech i śmierć, wykracza poza wymiary przestrzeni i czasu i jest realnie obecny pod postaciami chleba i wina w każdej Liturgii eucharystycznej na całym świecie. Chodzi tu zatem o Ciało Pana uwielbionego, przemienionego, Chleb aniołów i wszystkich ludzi wezwanych do uczestnictwa w tej błogosławionej wizji, w świętych obcowaniu, w wiecznej adoracji Trójjedynego Boga. (Eucharystia źródłem i szczytem życia oraz misji Kościoła, 60)

Uczta eucharystyczna jest ucztą «świętą», w której prostota znaków kryje niezmierzoną głębię świętości Boga. Chleb łamany na naszych ołtarzach, ofiarowany nam, jako pielgrzymom wędrującym po drogach świata, jest panis angelorum, chlebem aniołów, do którego nie można się zbliżać bez pokory setnika z Ewangelii: «Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój» (Mt 8, 8; Łk 7, 6). (Encyklika Ecclesia de Eucharistia, 48)