Nakazy Pana są radością serca

Psalm 19 - XXVI Niedziela Zwykła B

Kto jednak widzi swoje błędy? Oczyść mnie z błędów, które są dla mnie skryte.

Oczywiście nie jesteśmy dumni ze swoich grzechów, i - podobnie jak Adam w raju - staramy się je ukrywać. Nie o takim ukryciu jednak traktuje Pslam 19. Psalmista prosi Pana o oczyszczenie z grzechów, które sa ukryte dla niego samego. Co to znaczy?

Skłonność do grzechu jest mocno obecna w naszej ziemskiej rzeczywistości. I mimo najszczerszych chęci nie zawsze jesteśmy zdolni do jasnego osądu spraw. Często ulegamy  "usprawiedliwiaczom", które produkuje nasz umysł, by załagodzić wewnętrzny sąd, jaki wydajemy o sobie. O takim człowieku mówi Psalsm 36: "Własne oczy [zbyt] mu schlebiają, by znaleźć swą winę i ją znienawidzić" (Ps 36, 3). 

Zdarza się, że sumienie znajduje się w ignorancji i wydaje błędne sądy o czynach, które mają być dokonane lub już zostały dokonane. Ignorancja często może być przypisana odpowiedzialności osobistej. Dzieje się tak, "gdy człowiek niewiele dba o poszukiwanie prawdy i dobra, a sumienie z nawyku do grzechu powoli ulega niemal zaślepieniu". W tych przypadkach osoba jest odpowiedzialna za zło, które popełnia. (KKK 1790, 1791) 

Co możemy poradzić?
Św. Ignacy radzi, by w rachunku sumienia "Prosić o łaskę poznania grzechow i odrzucenia ich" - zauważmy, że idąc za tym wskazaniem nie polegamy na samych sobie, ale prosimy Boga o pokazanie nam naszej grzeszności!

Zbadaj mnie, Boże, i poznaj me serce; doświadcz i poznaj moje troski, i zobacz, czy jestem na drodze nieprawej, a skieruj mnie na drogę odwieczną! (Ps 139, 23 - 24)

***
"Za ciasny jest dom duszy mojej, byś do niego mógł wstąpić, rozszerz go! Grozi upadkiem; napraw go! Jest tam niejedno, co może razić oczy Twoje; wyznaję to i wiem o tym. Lecz któż go oczyści? A do kogóż innego, jak nie do Ciebie wołać będę: „Od skrytych grzechów moich oczyść mnie, Panie..." 

św. Augustyn, Wyznania, Księga Pierwsza, 6;

source