W krainie życia będę widział Boga

Ps 116A - XXIV Niedziela Zwykła B
Oplotły mnie więzy śmierci, dosięgły mnie pęta otchłani, ogarnął mnie strach i udręka.
Ale wezwałem imienia Pana: „O Panie, ratuj me życie!”
Będę chodził w obecności Pana w krainie żyjących.
W XXIV Niedzielę Zwykłą modlimy sie słowami Psalmu 116-go. Psalm ten śpiewa się także wpodczas liturgii pogrzebowej. Czy to zbieg okoliczności? 

W Liturgii Słowa słyszymy takie wezwanie Chrystusa Pana:
„Jeśli kto chce pójść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, ten je zachowa”. (Mk 8,27-35)
Bardzo mocne słowa! I to nie jest opcja, którą można wybrać lub nie, ale to jest droga ucznia, konsekwencja bycia uczniem. I Jezus przecież wziął krzyż i przyjął śmierć. 
Jak w Psalmie (patrz wyżej), tak i Ewangelii: śmierć nie jest porażką i tragicznym zakończeniem wszystkiego. Psalmista w obliczu pęt śmierci zawołał do Pana i Pan odpowiedział, czego dowodem jest następne, pełne nadziei wyznanie: "Będę chodził w obecności Pana w krainie żyjących". W Ewangelii Jezus całkowicie zmienia porządek tego, co my nazywamy śmiercią i życiem: "Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z powodu Mnie i Ewangelii, ten je zachowa". Rewolucja! Potężny znak STOPu na drodze konsumpcjonizmu, kiarierowiczostwa, "urządzania się" w tym życiu. I potężny, mocny znak nadziei dla tych, którzy przechodzą przez doświadczenie "śmierci": straty pozycji, dobrego imienia, niechcianej, a koniecznej z jakichś przyczyn zmiany środowiska: Pan obiecuje życie!!! Z głębi doświadczenia śmierci powtórzmy z Psalmistą: Będę chodził w obecności Pana w krainie żyjących"!!!

No comments:

Post a Comment