Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
Pan króluje, oblókł się w majestat, odział się w
potęgę...
Twój tron niewzruszony na wieki.
Idea królowania Chrystusa w życiu człowieka jest obecna w różnych tradycjach chrześcijańskich. Zależnie od różnorodnych elementów charakteryzujących te tradycje jest przedstawiana w inny sposób.
Porównajmy:"Dzięki Świętemu Imieniu Jezus na nowo wkracza w życie grzesznika... Wymawiając Święte Imię człowiek pozwala Jezusowi zasiąść na tronie jego serca. Jest to akt, w którym człowiek przyobleka się w Chrystusa." (Tradycja Modlitwy Jezusowej w Kościele Grekokatolickim)
"Święci nawet upadki obracali na pożytek swej duszy, pobudzali się do miłości i wdzięczności ku Bogu że ich tak łaskawie znosi pomimo ich niedoskonałości. Otóż i Ty… ciesz się z tego że Twoja nędza jest tronem miłosierdzia Jego." (bł. M. Angela, Wybór Pism)
"Władza Pana naszego, absolutna, a przecież słodka i łagodna ... Nigdy nie przemawia językiem siły, ale wyraża się w miłości bliźniego i w prawdzie. ... Nie bójcie się przyjąć Jego władzę ... Nie bójcie się, otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!" (bł. Jan Paweł II, 22. X 1978)
"Teraz, kiedy już poznałeś, że Jezus cię kocha, że z miłości oddał swoje życie dla ciebie, nie pozostaje ci nic innego, jak uznać Jezusa Chrystusa jako swego Pana i Zbawiciela. Przyjęcie Chrystusa to odwrócenie się od własnego ja, egoizmu grzechu, zaproszenie Jezusa do swojego wnętrza, aby stał się Królem całego twojego życia." (Cztery kroki życia duchowego)
Powyższe cytaty pochodzą z bardzo różnych, pozornie odległych żródeł: Kościół Wschodni, duchowość dziewiętnastowieczna, orędzie otwierające pontyfikat Jana Pawła II, praktyka oazowa zaadaptowana od wspólnot protestanckich. Zawsze jednak chodzi o jedną rzecz: wewnętrzny akt człowieka, który świadom swojej słabości i jednocześnie bezwarunkowej miłości Boga decyduje, by Jemu oddać swoje życie; i odtąd to jego życie - sposób wartościowania/myślenia/postępowania - jest poddany Chrystusowi, który jest Jego Panem. Nie chodzi wobec tego o rodzaj modlitwy lub powieszenie obrazu - nie przecząc oczywiście wartości znaków zewnętrznych - to nie jest istotą! Skupianie się na tym, co zewnetrzne, częściej dzieli ludzi, i wtedy już nie przybliża Królestwa Bożego (mimo najlepszych intecji na początku).
"Intronizacja to nie jest tylko formułka zewnętrzna, ale ona ma się odbyć w każdej duszy." (sł. Boża Razalia Celakówna)
Przyjdź Królestwo Twoje, Panie!
No comments:
Post a Comment