Ps 19 (18) - III Niedziela Zwykła C
Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę...
Jego słuszne nakazy radują serce, jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
Jego słuszne nakazy radują serce, jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy.
W liturgii III Niedzieli Zwykłej Psalm 19 jest modlitewną odpowiedzią na opis czytania Prawa przez kapłana Ezdrasza:
Zgromadził się cały lud jak jeden mąż... I domagali się od pisarza Ezdrasza, by przyniósł księgę Prawa Mojżeszowego, które Pan nadał Izraelowi. Kapłan Ezdrasz przyniósł Prawo przed zgromadzenie, w którym uczestniczyli nie tylko mężczyźni, lecz także kobiety oraz wszyscy inni, którzy byli zdolni słuchać. I czytał z tej księgi ... od rana aż do południa w obecności mężczyzn, kobiet i tych, którzy rozumieli; a uszy całego ludu były zwrócone ku księdze Prawa. (Ne 8, 1-10)
Wyobrazimy sobię, jak lud domaga się, by im czytać Prawo. Duch Pana wzbudza w Kościele głód słuchania Słowa Bożego, zgodnie z zapowiedzią proroka Amosa:
"Wszelkie Pismo jest natchnione przez Boga (2 Tm 3, 16). Wyrażenie, które zostało przetłumaczone jako jest natchnione przez Boga, w języku oryginalnym zawiera się w jednym słowie theopneustos, które zawiera jednocześnie dwa słowa: Bóg (Theos) i Duch (Pneuma). […] Z gramatycznego punktu widzenia imiesłów theopneustos jest w stronie czynnej, nie biernej. Jeśli jest prawdą, że tradycja i teologia zawsze wyjaśniały go w sensie pasywnym (natchniony przez Boga), to jest też prawdą, że ta sama tradycja potrafiła zauważyć w nim znaczenie aktywne. Pismo Święte jest theopneustos nie tylko dlatego, że "jest natchnione przez Boga", ale także dlatego, że "tchnie Boga", daje Boga! Teraz tchnie Boga! […] Duch Święty, skończywszy "dyktować" Pismo Święte, jakby zamknął się w nim, zamieszkuje w nim i je ożywia nieustannie swoim boskim tchnieniem. Heidegger powiedział, że "słowo jest domem bytu"; my możemy powiedzieć, że "Słowo (pisane przez duże S) jest domem Ducha".
Oto nadejdą dni - wyrocznia Pana Boga - gdy ześlę głód na ziemię, nie głód chleba ani pragnienie wody, lecz głód słuchania Słów Pańskich. (Am 8, 11)Co nas pociąga do czytania Biblii? Z całą pewnością jest to Księga inna niż wszystkie znane nam księgi. Ktokolwiek zaczął lekturę duchową Pisma świętego wie, że jest to spotkanie z Żywym Słowem, tekstem NATCHNIONYM.
"Wszelkie Pismo jest natchnione przez Boga (2 Tm 3, 16). Wyrażenie, które zostało przetłumaczone jako jest natchnione przez Boga, w języku oryginalnym zawiera się w jednym słowie theopneustos, które zawiera jednocześnie dwa słowa: Bóg (Theos) i Duch (Pneuma). […] Z gramatycznego punktu widzenia imiesłów theopneustos jest w stronie czynnej, nie biernej. Jeśli jest prawdą, że tradycja i teologia zawsze wyjaśniały go w sensie pasywnym (natchniony przez Boga), to jest też prawdą, że ta sama tradycja potrafiła zauważyć w nim znaczenie aktywne. Pismo Święte jest theopneustos nie tylko dlatego, że "jest natchnione przez Boga", ale także dlatego, że "tchnie Boga", daje Boga! Teraz tchnie Boga! […] Duch Święty, skończywszy "dyktować" Pismo Święte, jakby zamknął się w nim, zamieszkuje w nim i je ożywia nieustannie swoim boskim tchnieniem. Heidegger powiedział, że "słowo jest domem bytu"; my możemy powiedzieć, że "Słowo (pisane przez duże S) jest domem Ducha".
O. Raniero Cantalamessa, Lektura duchowa Biblii
(source)
No comments:
Post a Comment