Będę Cię sławił, Boże mój i Królu

Ps 145 (144) V Niedziela Wielkanocna, C

Ps 145, 9: Pan jest dobry dla wszystkich, a Jego miłosierdzie nad wszystkim, co stworzył.
Fragmenty Pisma do skrutacji (więcej o tej metodzie modlitwy Pismem św. znajdziesz tutaj)

 

Ps 103, 13: Jak się lituje ojciec nad synami, tak Pan się lituje nad tymi, co się Go boją.

Mdr 1, 13: Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się ze zguby żyjących.

• Ez 33, 11: Ja nie pragnę śmierci występnego, ale jedynie tego, aby występny zawrócił ze swej drogi i żył. 
• Łk 15, 10: Radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca.
• Łk 15, 32: Trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął a odnalazł się.
• Ez 18, 32: Ja nie mam żadnego upodobania w śmierci – wyrocznia Pana Boga. Zatem nawróćcie się, a żyć będziecie.
• Mdr 11, 23: Nad wszystkim masz litość, bo wszystko w Twej mocy, i oczy zamykasz na grzechy ludzi, by się nawrócili. Miłujesz bowiem wszystkie stworzenia, niczym się nie brzydzisz, co uczyniłeś, bo gdybyś miał coś w nienawiści, nie byłbyś tego uczynił. Jakżeby coś trwać mogło, gdybyś Ty tego nie chciał? Jak by się zachowało, czego byś nie wezwał? Oszczędzasz wszystko, bo to wszystko Twoje, Panie, miłośniku życia!
• Syr 18, 12: Zobaczył On i wie, że koniec ich godny litości i dlatego pomnożył swoje przebaczenie.
• Mdr 12, 2: Karzesz upadających i strofujesz, przypominając, w czym grzeszą, by wyzbywszy się złości, w Ciebie, Panie, uwierzyli.
• Łk 15, 7: W niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.
• Mdr 12, 10: Karząc powoli, dawałeś miejsce nawróceniu...
• Rz 2, 4: A może gardzisz bogactwem dobroci, cierpliwości i wielkoduszności Jego, nie chcąc wiedzieć, że dobroć Boża chce cię przywieść do nawrócenia?
• Rz 3, 25: Sprawidliwość Jego względem grzechów popełnionych dawniej – za dni cierpliwości Bożej – wyrażała się w odpuszczaniu ich.
• Mdr 2, 23-24: Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka – uczynił go obrazem swej własnej wieczności.
• Rdz 1, 26: A wreszcie rzekł Bóg: Uczyńmy człowieka a Nasz obraz, podobnego Nam.
• Rdz 5, 1-2: Oto rodowód potomków Adama. Gdy Bóg stworzył człowieka, na podobieństwo Boga stworzył go.
• Rdz 5, 3: Gdy Adam miał sto trzydzieści lat, urodził mu się syn, podobny do niego jako jego obraz.
• Rdz 9, 6: [Jeśli] kto przeleje krew ludzką, przez ludzi ma być przelana krew jego, bo człowiek został stworzony na obraz Boga.
• Ps 8, 5: Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym syn człowieczy, że się nim zajmujesz?
• Hi 7, 17: A kim jest człowiek, abyś go cenił i zwracał ku niemu swe serce?
• Ps 144, 3: O Panie, czym jest człowiek, że masz o nim pieczę, czym syn człowieczy, że Ty o nim myślisz?
• Syr 17, 1-4: Pan stworzył człowieka ... Przyodział ich w moc podobną do swojej i uczynił ich na swój obraz.
• Rdz 1, 27: Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz.
• Kol 3, 10: Przyoblekli[ście] nowego [człowieka], który wciąż się odnawia [...] według obrazu Tego, który go stworzył.
• Ef 4, 24: Trzeba przyoblec człowieka nowego, stworzonego według Boga, w sprawiedliwości i prawdziwej świętości.
• Rz 5, 12: Przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi...