Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaska przez całe życie.
Nie będziecie oddawali czci bogom obcym, spomiędzy bogów okolicznych narodów, (…) by się nie rozpalił na ciebie gniew Pana, Boga twego, i nie zmiótł cię z powierzchni ziemi. (Pwt 6, 14-15)
Przeżywanie gniewu (...) może być potwierdzeniem miłości. W
tym właśnie znaczeniu Pismo Święte mówi o gniewie Boga (por. Wj 15, 7). Z
gniewnym bólem reagował Jezus na przykład wtedy, gdy stanowczo upominał
bankierów handlujących w świątyni i gdy wywracał im stoły (por. Mt 21, 12). (Ks. M. Dziewiecki, source)
Zaprzeczeniem miłości nie jest emocjonalny ból, lecz emocjonalna obojętność.
Sprzeczna z miłością jest także tolerancja rozumiana na zasadzie: „rób, co
chcesz!” Tego typu postawa oznacza w praktyce, że „tolerancyjny” człowiek jest
pobłażliwy w obliczu zła, a w konsekwencji okazuje się obojętny na los człowieka,
który błądzi. Tolerancja jako podstawa relacji międzyludzkich byłaby rozsądną
postawą jedynie wtedy, gdyby swoim zachowaniem człowiek nigdy nie krzywdził
innych ludzi ani samego siebie. Tymczasem po grzechu pierworodnym każdy
człowiek potrzebuje prawdy, która wyzwala go z iluzji, że każdy sposób
postępowania jest równie dobry. Potrzebuje też miłości, która daje siłę, by się
nawracać i żyć w świętości dzieci Bożych. Właśnie dlatego w Biblii nie
znajdziemy ani razu słowa „tolerancja” czy „akceptacja”. (Ks. M. Dziewiecki, source)
Odrzucili Prawo Pana Zastępów i wzgardzili tym, co mówił Święty Izraela. Dlatego się rozpalił gniew Pana przeciw swojemu ludowi, wyciągnął na niego rękę, by wymierzyć cios, aż góry zadrżały. (Iz 5, 24-25)
Gniew Boży ujawnia się z nieba na wszelką bezbożność i nieprawość tych ludzi, którzy przez nieprawość nakładają prawdzie pęta. (Rz 1, 18)
No comments:
Post a Comment