Całym Cię sercem chwalić będę, Panie

Nieszpory Niedzielne w tłumaczeniu Franciszka Karpińskiego (XVIII w.)

PSALM 111

Całym Cię sercem chwalić będę, Panie, + gdzie rada mędrców, gdzie cały zbór stanie.

Wielkość niezmierna dzieł Boga Jakuba, + którymi władnie, jak Mu się podoba.

Co pocznie, wszystko pełne jest zacności, + pełne uwielbień. Wiek sprawiedliwości.

Jego nie przetrwa żaden, a na ziemi + wieczną pamiątkę sprawi cudy swymi.

Pan dobrotliwy, Pan to miłosierny; + karmi i hojnie bogaci lud wierny.

Stateczny w słowie, co raz postanowił, + wiecznymi czasy tego nie odmówił.

Moc swą okazał, gdy wygnał pogany, + a ten kraj synom Izraela dany.

Sprawy rąk Jego prawdą miarkowane, + a zaś słusznością prawa prostowane.

Te się na wieki żadnych lat nie boją, + bo na słuszności i na prawdzie stoją.

Pan sługi Swoje z niewoli wybawił + i dla nich wieczny testament zostawił.

Imię ma straszne i pełne świętości, + a bojaźń Boża początkiem mądrości.

Ci, co z niej biorą wzór życia na ziemi, + będą od wszystkich wiecznie chwalonymi.

Chwała bądź Bogu w Trójcy Jedynemu, + Ojcu, Synowi, Duchowi Świętemu.

Jak od początku była, tak i ninie, + i na wiek wieków niechaj zawsze słynie.