Biedak zawołał i Pan go wysłuchał

Ps 34 (33) XXX NZ C

Pan słyszy wołających o pomoc i ratuje ich od wszelkiej udręki.

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, ocala upadłych na duchu.

Ewangelia, którą poprzedza modlitwa Psalmem 34tym, nosi tytuł: Wysłuchana modlitwa skruszonego grzesznika.

"Jezus powiedział do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik...

Faryzeusz stanął i tak się w duszy modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika”. (Łk 18, 9-14)

Pycha faryzeusza jeszcze bardziej podkreśla pokorę celnika. Celnik wie, że - ze względu na swoją grzeszność - jest niegodny stanąć przed Bogiem. Zna swoją słabość, więc prosi Pana o miłosierdzie. Ufa, i będzie wysłuchany. 

Pan jest blisko ludzi skruszonych w sercu, ocala upadłych na duchu.

Modlitwa biednego przeniknie obłoki i nie ustanie, aż dojdzie do celu. (Syr 35, 17)

Chcę dziękować Panu... bo stanął po prawicy biednego, aby go wybawić od sądzących jego życie. (Ps 109, 30-31)