Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu

Ps 145 (144), XIV Niedziela Zwykła A

Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach i we wszystkich dziełach swoich święty.

Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich zgnębionych.

Pan jest wierny we wszystkich swoich słowach...

Modlę się dziś za tych, którzy zostali powołani do pełnienia różnych ról w Kościele i w świecie: katechetów, liderów wspólnot parafialnych, animatorów, osoby konsekrowane. Po pełnej radości i optymizmu pierwszej odpowiedzi na powołanie do służby wspólnocie przychodzi czas trudniejszy, czas kiedy trzeba poradzić sobie ze zmęczeniem, codzienną rutyną, nadmiarem spraw o których musimy pamiętać... Pośród tego wszystkiego chrześcijanie ciągle chcą dawać radosne świadectwo  swojej wiary. I to często nie jest łatwe. Prowadzi do kryzysów... i pytań: czy ja sobie poradzę? Czy to na pewno moja droga, moje zadanie? 

Pslam liturgii XIV Niedzieli Zwykłej przypomina zapewnienie, że Pan jest wierny swojemu słowu - słowu zaproszenia, które skierował do człowieka. I wie też o naszych niewielkich mozliwościach, upadkach, zmęczeniu, czasem znudzeniu... Pan wie! wie, i nie zniechęca się człowiekiem, Przeciwnie: Pan podtrzymuje wszystkich, którzy upadają, i podnosi wszystkich zgnębionych.

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. (Mt 11, 25-30) 

***

Będę Cię wielbił, Boże mój i Królu, 

i sławił Twoje imię przez wszystkie wieki.

Każdego dnia będę Ciebie błogosławił 

i na wieki wysławiał Twoje imię!